Κατώτερη των προσδοκιών η μη δεσμευτική συμφωνία των «πέντε κυρίων»Εληξε τα μεσάνυχτα της περασμένης Παρασκευής άδοξα η μαραθώνια διάσκεψη του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη για το κλίμα, με τους 190 και πλέον ηγέτες όλης σχεδόν της οικουμένης να έχουν χωριστεί σε τρία αλληλοκατηγορούμενα στρατόπεδα, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις να διαμαρτύρονται δυναμικά στους δρόμους της δανέζικης πρωτεύουσας και μέσα στην αίθουσα της διάσκεψης, και με μια «συμφωνία πέντε κυρίων» την οποία έκλεισε την τελευταία στιγμή ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπαμα περισσότερο για να μην επιστρέψει στην Ουάσιγκτον «με άδεια χέρια». Η συμφωνία, η οποία δεν είναι δεσμευτική, είναι μάλλον αδύνατον να υιοθετηθεί από τον ΟΗΕ. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο την χαρακτήρισε «κατώτερη των προσδοκιών» της ΕΕ, ενώ ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί παραδέχθηκε ότι «κάθε άλλο παρά τέλεια είναι». Η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ την παρουσίασε ως «το μέγιστο που μπορέσαμε να επιτύχουμε».
Η εφαρμογή της συμφωνίας την οποία έκλεισαν οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Βραζιλία, η Ινδία και η Νότια Αφρική επαφίεται στον... πατριωτισμό των κυβερνήσεων, καθ' ότι δεν είναι νομικώς δεσμευτική και ήδη απορρίφθηκε από μια εικοσάδα αναπτυσσόμενων χωρών. Απλώς εκφράζεται η ευχή να λάβει «νομική υπόσταση» ως το τέλος του 2010.
Ονομάστηκε «Συμφωνία της Κοπεγχάγης» και αναγνωρίζει ότι «απαιτούνται βαθιές περικοπές στις παγκόσμιες εκπομπές ρύπων σύμφωνα με την επιστήμη». Προβλέπει να διατεθούν 30 δισ. δολάρια βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες ως το 2013, προγραμματίζει να αυξηθεί το ποσό σε 100 δισ. δολάρια κατ' έτος ως το 2020, καθορίζει «εθελοντικές δεσμεύσεις» των μεγάλων αναπτυσσόμενων χωρών για περιορισμό των ρύπων, χωρίς όμως να ορίζει τα ανώτερα ποσοστά και χρονικές δεσμεύσεις, ενώ αναγνωρίζει την ανάγκη «αισθητής μείωσης των ρύπων για να αποφευχθεί η αποψίλωση των δασών».
Η συμφωνία έχει ωστόσο δύο βασικές ατέλειες. Αγνοεί τον ρόλο του άνθρακα στην παραγωγή των ρύπων και απλώς περιορίζεται να δηλώσει ότι «θα επιδιωχθούν διάφορες προσεγγίσεις (...) ώστε να προωθηθούν δράσεις μετριασμού» της χρήσης του στις διεθνείς αγορές.
Η δεύτερη ατέλεια, η οποία κρίνεται «καίριας σημασίας» για την εφαρμογή της συμφωνίας, είναι ότι δεν προνοεί για έλεγχο και παρακολούθηση της εφαρμογής των όσων συμφωνούνται σχετικά με το χρονοδιάγραμμα περιορισμού των ρύπων.
Η Αυστραλία, η μεγαλύτερη παραγωγός άνθρακα χώρα του κόσμου, εναντιώθηκε στην αναφορά του και η Κίνα απέρριψε τον οποιονδήποτε μηχανισμό έλεγχου και επαλήθευσης της συμφωνίας.
Πέραν τούτων, για να καταστεί η συμφωνία διεθνής δεσμευτική συνθήκη με αποδοχή από τον ΟΗΕ απαιτείται η ομόφωνη ψήφισή της και από τις 193 χώρες που πήραν μέρος στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Αν εναντιωθούν ορισμένες _ ήδη την απέρριψαν 18 αναπτυσσόμενες χώρες _ θα υιοθετηθεί μόνον από εκείνες που την υποστηρίζουν. Επίσημες πηγές βεβαιώνουν ότι σε αυτές περιλαμβάνονται χώρες οι οποίες ευθύνονται για το 50% και πλέον των εκπομπών ρύπων που προκαλούν το λεγόμενο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Η εφαρμογή της συμφωνίας την οποία έκλεισαν οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Βραζιλία, η Ινδία και η Νότια Αφρική επαφίεται στον... πατριωτισμό των κυβερνήσεων, καθ' ότι δεν είναι νομικώς δεσμευτική και ήδη απορρίφθηκε από μια εικοσάδα αναπτυσσόμενων χωρών. Απλώς εκφράζεται η ευχή να λάβει «νομική υπόσταση» ως το τέλος του 2010.
Ονομάστηκε «Συμφωνία της Κοπεγχάγης» και αναγνωρίζει ότι «απαιτούνται βαθιές περικοπές στις παγκόσμιες εκπομπές ρύπων σύμφωνα με την επιστήμη». Προβλέπει να διατεθούν 30 δισ. δολάρια βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες ως το 2013, προγραμματίζει να αυξηθεί το ποσό σε 100 δισ. δολάρια κατ' έτος ως το 2020, καθορίζει «εθελοντικές δεσμεύσεις» των μεγάλων αναπτυσσόμενων χωρών για περιορισμό των ρύπων, χωρίς όμως να ορίζει τα ανώτερα ποσοστά και χρονικές δεσμεύσεις, ενώ αναγνωρίζει την ανάγκη «αισθητής μείωσης των ρύπων για να αποφευχθεί η αποψίλωση των δασών».
Η συμφωνία έχει ωστόσο δύο βασικές ατέλειες. Αγνοεί τον ρόλο του άνθρακα στην παραγωγή των ρύπων και απλώς περιορίζεται να δηλώσει ότι «θα επιδιωχθούν διάφορες προσεγγίσεις (...) ώστε να προωθηθούν δράσεις μετριασμού» της χρήσης του στις διεθνείς αγορές.
Η δεύτερη ατέλεια, η οποία κρίνεται «καίριας σημασίας» για την εφαρμογή της συμφωνίας, είναι ότι δεν προνοεί για έλεγχο και παρακολούθηση της εφαρμογής των όσων συμφωνούνται σχετικά με το χρονοδιάγραμμα περιορισμού των ρύπων.
Η Αυστραλία, η μεγαλύτερη παραγωγός άνθρακα χώρα του κόσμου, εναντιώθηκε στην αναφορά του και η Κίνα απέρριψε τον οποιονδήποτε μηχανισμό έλεγχου και επαλήθευσης της συμφωνίας.
Πέραν τούτων, για να καταστεί η συμφωνία διεθνής δεσμευτική συνθήκη με αποδοχή από τον ΟΗΕ απαιτείται η ομόφωνη ψήφισή της και από τις 193 χώρες που πήραν μέρος στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Αν εναντιωθούν ορισμένες _ ήδη την απέρριψαν 18 αναπτυσσόμενες χώρες _ θα υιοθετηθεί μόνον από εκείνες που την υποστηρίζουν. Επίσημες πηγές βεβαιώνουν ότι σε αυτές περιλαμβάνονται χώρες οι οποίες ευθύνονται για το 50% και πλέον των εκπομπών ρύπων που προκαλούν το λεγόμενο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου