Ήταν Γενάρης του 1988, όταν ο Γιώργος Κοσκωτάς ανακαλύπτει τον τρόπο για να φέρει από την άλλη άκρη του Ατλαντικού έναν από τους πιο θεαματικούς επιθετικούς της Αργεντινής. Ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, γνωστός και ως “El Bufalo de San Luis”, θα “τρελάνει” για ενάμιση χρόνο το λιμάνι προτού μάθει πως έχει αδύναμη καρδιά...Σαν σήμερα (12 Ιανουαρίου 1992) συμπληρώνονται 18 χρόνια από το θάνατο του Φούνες. Τον μόλις 28 ετών, τότε, Αργεντίνο πρόδωσε η καρδιά του βυθίζοντας στο πένθος τουλάχιστον τρεις περιοχές του πλανήτη, τον Σαν Λουίς, τη Μπογκοτά και τον Πειραιά. Από το Σαν Λουίς στο Μπουένος Άιρες... Ο Φούνες γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου του 1963 στην περιοχή του Σαν Λουίς στην κεντρική Αργεντινή. Σύντομα το ταλέντο του έγινε γνωστό και στην υπόλοιπη χώρα που έμαθαν για έναν επιθετικό με εκπληκτικές κινήσεις, εξαιρετική τεχνική και ιδανικά τελειώματα. Έτσι, σύντομα θα τον “αρπάξει” η Σαρμιέντο ντε Γιουνίν από το Μπουένος Άιρες. ...στην Κολομβία και στο...ζενίθ! Το μεγάλο “μπαμ”, όμως, στην καριέρα του θα το κάνει εκτός Αργεντινής. Συγκεκριμένα, στην Μιλιονάριος της πρωτεύουσας Μπογκοτά της Κολομβίας θα αφήσει εποχή και σύντομα θα γίνει ο “μύθος” του εγχώριου πρωταθλήματος, πετυχαίνοντας 33 τέρματα μέσα σε μία χρονιά. Η Ρίβερ Πλέιτ δεν θα χάσει την ευκαιρία και με τη βοήθεια του θα φτάσει το 1986 στην κατάκτηση τόσο του Κόπα Λιμπερταδόρες, όσο και του Διηπειρωτικού Κυπέλλου. Οι διακρίσεις του Φούνες, όμως, δεν ολοκληρώνονται εκεί. Το 1987 θα είναι το νούμερο “7” στις κλήσεις του Μπιλάρδο στην εθνική Αργεντινής εν όψει του Κόπα Αμέρικα. Ο συμπαίκτης του τότε Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα αργότερα θα του αφιερώσει την αυτοβιογραφία του. Τα χρόνια στον Πειραιά Για να φτάσουμε, λοιπόν, στον Γενάρη του 1988, όταν ήρθε η πρόταση του Ολυμπιακού. Ο Φούνες σε μία πολύ καλή ποδοσφαιρικά ηλικία (25) παίρνει την απόφαση να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι. Στον Ολυμπιακό σύντομα θα “λατρευτεί” και θα κάνει από την πρώτη κιόλας χρονιά αισθητή την παρουσία του, ειδικά στο θεσμό του κυπέλλου και στα παιχνίδια με ΟΦΗ (ημιτελικός) και Παναθηναϊκό. Με τον τελευταίο, μάλιστα, στον τελικό θα γίνει ο μοιραίος παίκτης του αγώνα, αφού θα πετύχει και τα δύο γκολ των Πειραιωτών στην κανονική διάρκεια, αλλά θα χάσει το κρίσιμο πέναλτι στη σχετική διαδικασία και θα στερήσει από την ομάδα του την ευκαιρία να κατακτήσει ένα τίτλο σε μία ομολογουμένως άσχημη περίοδο για τους “ερυθρόλευκους”. Ο Φούνες, παρόλα αυτά έκανε πολύ καλές εμφανίσεις και στο ελληνικό πρωτάθλημα έχοντας συνολικά 7 γκολ σε 23 εμφανίσεις του με την “ερυθρόλευκη” φανέλα. Το καλοκαίρι του 1989, όμως, αποχωρεί από τον Ολυμπιακό και καταλήγει στη Γαλλία και τη Ναντ. Τότε, όμως, ανακαλύπτει πως η καρδιά του είναι αδύναμη και αποτυγχάνει να περάσει τις εξετάσεις με αποτέλεσμα οι γιατροί να του απαγορεύσουν να αγωνιστεί στα “καναρίνια”. Η αρχή του... τέλους Η επιστροφή στην πατρίδα του είναι αναπόφευκτη. Προσπαθεί να διασώσει την καριέρα αλλά μάταια. Η χρονιά στη Βελέζ (1989-1990) είναι απογοητευτική και καταλαβαίνει και ο ίδιος πως το τέλος έχει φτάσει. Μόνο που τελικά δεν ήταν μόνο το ποδοσφαιρικό φινάλε αυτό που τον περίμενε... Τον Ιανουάριο του 1992 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή. Ως φόρο τιμής, το γήπεδο της πόλης Σαν Λουίς παίρνει το όνομα του και ο γιος του σε μία φορτισμένη από συναισθήματα στιγμή μιλάει, όχι για τον ποδοσφαιριστή Φούνες που “λάτρεψαν” Αργεντίνοι, Κολομβιανοί και Έλληνες, αλλά για τον πατέρα Φούνες που τον μεγάλωσε με αξίες και τον δίδαξε όπως είπε ο ίδιος στους δημοσιογράφους το νόημα της ζωής... Αφιερώματα στον Φούνες:http://www.youtube.com/watch?v=YjPEFEhjJfY&feature=player_embedded
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου